ஏற்காடு இளங்கோ
20.கும்பகோணம் தீ விபத்து
கும்பகோணத்தில் உள்ள ஸ்ரீ கிருஷ்ணா ஆரம்பப் பள்ளியில் 2004 ஆம் ஆண்டு ஜூலை 16 அன்று ஏற்பட்ட தீ விபத்தில் 94 குழந்தைகள் உடல் கருகி இறந்தனர். இறந்த குழந்தைகள் அனைவரும் 7 முதல் 11 வயதுடையவர்கள். தீ விபத்து நடந்த இடத்திற்கு அப்போதைய ஜனாதிபதியாக இருந்த அப்துல் கலாம் நேரில் சென்று இறந்த குழந்தைகளுக்காக அஞ்சலி செலுத்தினார்.மேலும் குழந்தைகளைப் பறிகொடுத்த பெற்றோர்களுக்கும் ஆறுதல் கூறினார். நெஞ்சை உலுக்கிய இந்தச் சம்பவம் அப்துல் கலாமின் மனதை மிகவும் பாதித்தது. அப்போது எழுதிய கவிதை இது.
Prayer for departed children of Kumbakonam
Oh dear little ones! Oh dear little ones!
For you, parents had glorious dreams!
And you were all immersed in your own dreams
Yet,Agni engulfed you and all of those dreams
Taking you to Almighty’s divine presence
Usually, departed old parents are buried by sons
Whereas, Kumbakonam, saw a sad scene!
Crying parents burying their little ones!!
Oh Almighty! Show Your grace on those little ones
And keep them all in Thy Holiest Presence!!
Oh Almighty! Bless thoe parents wilting in grief
To have the strength to bear this great loss
May Thy compassion and grace pervade all souls
And bring down the pain and wipe away the tears
Oh Almighty! Show your grace on those little ones.
•••••
21. My dear Soldiers
Oh! Defenders of borders
You are great sons of my land
When we are all asleep
You still hold on to your deed
Windy season or snowy days
Or scorching sun’s sweltering rays
You are there guarding all the time awake
Treding the lonely expanses as yogis
Climbing the heights or striding the valleys
Defending the deserts or guarding the marshes
Surveillance in seas and by securing the air
Prime of your youth given to the nation!!
Wind chimes of my land vibrate your feat
We pray for you brave men!!
May the Lord bless you all!!
•••••
22. Rakhi Day is Righteous Day
This full moon day our hearts are in brim
Feeling of faith and serenity in mind.
We light the lamps and our hears glow
Radiance of happiness and peace are in flow.
Harmonious homes are like streams of joy
Flowing and flourishing the landscape on route.
Nobility in heart and character in deed
Righteous homes alone make a beautiful State.
Sisters will tie the thread on the brothers
Abiding them to do only what is right and clean.
Put the Kumkum and blessed rice on the head
Where will dwell right thoughts and noble action.
•••••
23.Guru Prakasham
Many many years ago our Gurus lit the lamp
And the Prakasham was born carrying power of the soul
This light of truth on the lands of five rivers
It orbited and orbited around the sun
Along with the earth that carried it as sindhur
This earthly Prakasham is so powerful
Of human’s universal message of one God
Four hundred orbits gone in no time
The great Prakasham has even out-glowed the Sun
As it orbits all around the sun, even sun bows in enhanced reverence
And salutes the earth, for all that it carries
The Greatest Prakasham of Guru Granth Sahib
•••••
24.Soaring Dream
Febulous air show of Paris in motion
My thought too in flight and yearn for my Nation
When will the planes designed in my land
Pierce the sky as lightening in action
And gracefully land as angels in full boom
All to the envy of spellbound spectators
Yes we can !!
When we are united in action and addictd to deeds
Sky can’t be limit for my nations in action!!
•••••
25. The Vision
I climbed and climbed
Where is the peak, my Lord?
I ploughed an ploughed,
Where is the knowledge treasure, my Lord?
I sailed and sailed
Where is the island of peace, my Lord?
Almighty, bless my nation
With vision and seat resulting into happiness.
•••••
26. I am the Indian Ocean
Surge of my waves and their mystical themes
Embracing Bombay and Dar-es in hold
We all belong to the cradle of earth
Same human civilization pervades us all
Generations of life in these lands were like waves
Rising and falling and melting in time baobabs and
Banyans stood witness to these cycles
Bondage of slavery and foreigners yoke
Are gone with the past and power now to people
Gandhiji and Nyerere’s nobility and soul strength
Got thy the freedom, and now your have a mission
Enlightened youths, now you have to sweat
For making thy people prosperous and happy
For ye are the greatest hope, for this part of globe
•••••
27. மரம்
அப்துல் கலாமும், பேராசிரியர் வித்யாசாகர் ஆகிய இருவரும் ஹைதராபாத் மற்றும் டெல்லிக்கு இடையே விமானத்தில் பயணம் செய்து கொண்டு இருந்தனர். விமானம் வானத்தில் பால் போன்ற வெண்மையான மேகக்கூட்டங்களின் ஊடே பறந்து சென்றது. இந்த அற்புதமான அரிய காட்சி அவர் மனதில் பசுமையாக பதிந்தது. பிறகு இருவரும் அசியடு கிராமத்தின் வழியாக நடந்து செல்லும்போது நாகலிங்க மரத்தின் மலர்களும், கிளைகளும் அவரை கவர்ந்தது. இதனை அடிப்படையாகக் கொண்டு இந்த நீளமான கவிதையை அப்துல் கலாம் எழுதினார்.
Tamil Life Tree
Oh, my human race,
How, we were born,
In the Universe of near infinity,
Are we alone?
I was seeking answer for the great
Question of creation, weighing heavy
My mind as I am in seventieth orbit
Around sun, my little habitat, the star
Where my race living, lived billions of years
And will live billions of years, till the sun shines.
This is the millennium question of humanity,
And sought the help of our creator.
On the eventful day, I was flying
The earth below me, the human habitat
Vanished in the white river of cloud,
Silent, turbulent free everywhere the divine
Splendour reflecting.
On the above, the full moon with its magnificent might,
My heart melted, my friend co-passenger
Vidyasagar joined in the heavenly display.
The beauty entered into our soul
And blossomed happiness into our mind and body.
We the humanity bowed to the heavenly answer,
We are not alone, billion of billion lives
Of various forms spring in the planets of
Galaxy after galaxies.
Then the dawn of divine message.
There was the divine echo in the full moon night
From my creator.
Shaken, bewildered and wondered
The echo engulfed me and my race
“You, the human race is the best of my creation
You will live and live.
You give and give till you are united,
In human happiness and pain.
My bliss will be born in you
Love is the mission of humanity,
You will see every day in Life Tree
You learn and learn
My best of creations”.
Beautiful morning it was,
Sun radiating, driving away the clouds
Parrots and kokilas were at their musical flight
We the yellow heaven group entered
Flower garden of Asiad
Roses were in their splendour
Radiating beauty in White and Crimson
Bowing to the dawn of sun
We walked and walked, our feet on the green
Meadow giving velvet touch,
Children somewhere ringing in unison in their innocence
Peacocks in the background giving beautiful display.
There was a majestic scence of Life Tree
Cluster of tall and straight Nag Phali grove
Undaunted to the sun rays direction
Multi layered, each flower plant bubbling with life,
We approached very close to the happy plants
Astonished to see the nature’s wonder.
Bottom layers have shed the flower all around the sand
Whereas mid layer flower blossomed
In number to the magnificence
Perfume radiating, beauty all around
Honey bees filling the flower bed, mutual love flowing
Intoxicated with the scene, we looked at the top layer
Ring of the buds about to blossom
And new layers at ther birth.
Again the great divine echo enters all around us
Flowers blossom, radiate beauty and spread perfume
And give honey. On the eve of life
Flowers silently fall to the earth, they belong.
Oh my creation this is mission of human life
You are born, live life of giving
And bond the human life
Your mission is the Life Tree.
My blessings to you my creation
Oh my human race!
Let’s sing the song of creation.
•••••
28. Earth shining in Glory
Our Milky Way is shinning,
With millions and millions of stars.
Our beloved star sun.
Along with eight other planets around.
Orbits the Milky Way,
Finishes one orbit in two hundred and fifty million years.
Somewhere in the galaxy,
Echoed a voice in surprise
“See there the Earth shining in glory
How come it got its light?”
A sweet and soft reply comes:
“It is not the mere light,
It is the light of knowledge,
It is the light of sevice.
It is the light of peace.
Specillay rading from Prasanthi Nilayalam
When earth completes its eightieth orbit
Carrying a great soul in this bosom”
•••••
29. Where are we?
Where are we now, dear friends,
In the Maha Sabha that shapes as history,
The call of heart beats of Indian people,
People ask us people ask us;
“Oh! parliamentarians. the sculptors of Mother India,
Lead us into light, enrich our lives.
Your righteous toil, is our guiding light,
If you work hard. We all can prosper.”
Like King, so the people.
Nurture great thoughts, rise up in actions,
May righteous methods be your guide;
May you all prosper ever with Almighty’s grace.
•••••
30. Rock walls
Some build rock walls all their lives,
When they die miles of walls divide them.
Others build rock walls, one rock on another,
And: then build a terrace, where they pray for love.
Yet others build walls to enclose orchards,
Endeavouring to find ways to fulfil hunger.
A few others build rock walls – to make a home,
It is their mission to serve humanity and nature.
I build no walls, to confirm to joy or sorrow;
To sacrifice or achieve, or to gain or lose,
I just grow flowers on all open spaces,
And float lilies on ponds and rivers.
I keep planting trees, for birds to have nests,
At the dawn of the sun, when morning breeze blow.
Sun light get filtered through shining tree leaves,
Birds’ flight gives me sense of freedom and pleasure.
Scattered light of colour and treasure,
Fragrance of flowers gives me delight of creator.
Lilies floating over like nature’s dance,
Why should I build walls to confine them all?
I have no house, only open spaces,
Filled with truth, kindness and dreams.
Desire to see my country developed and great,
Dreams to see everywhere happiness and peace.
•••••
31.பீனீக்ஸ்
அப்துல் கலாம் மாஸ்கோ சென்றபோது அங்குள்ள ஒரு கல்லறைக்கும் சென்றார். இரண்டாம் உலக யுத்தத்தின்போது நாட்டிற்காக உயிர்த் தியாகம் செய்பவர்களின் கல்லறை அது. அந்த நினைவிடத்தில் புதியதாக திருமணம் ஆன ஒரு தம்பதியினர் தங்களை புகைப்படம் எடுத்துக்கொண்டனர். அந்த கல்லறை யாருடையது என்றே தெரியாது. தன் நாட்டிற்காக தன்னுடைய உயிரைத் தியாகம் செய்த அந்த வீரருக்கு அப்துல் கலாம் எழுதிய கவிதை இது.
Phoenix of life
Life is a phoenix, canrise from the ashes
Presents a future at challenging situations
This altar of ashes is fountain of new life
War was thrusted, martyrdom shined
Memories of soldiers ignite beauties of life
Phoenix is a metaphor of life in its action
Ashes remind us to celebrate greatness of those lives
•••••
32.நீவா
அப்துல் கலாம் ஜனாதிபதியாக இருந்தபோது ஜெயிண்ட் பீட்டர்ஸ்பர்கிற்கு 2005ஆம் ஆண்டு மே 25 அன்று சென்றார். அந்நகரத்தில் நீவா என்ற நதி ஓடுகிறது. அதனைக் கண்ட அப்துல் கலாம் நீவா பேசுகிறது என்கிற கவிதையை எழுதினார்.
Neva speaks
Flowing for ages and frozen on season
Evocative Neva remembers those days
Pushkin was there pouring his heart
On the very banks of mine, with effortless ease
Fyodor too followed, none too later
Depicting the human natre in details
With masters on flank and landmarks on banks
I got that feeling of knowing the humans
Then there was this misery of nine hundred days
Yonder of times and my meandering ways
Six decades now ever since that blockade
Eight hundred thousands residents perished
Lives were lost but not the courage
I saw newer human dimensions unfold
Heroic humans when challenged in good cause
Bow down not, but put up a fight
Petersbug’s spades digging Piskariovskoye
Burial pits ballooned to mounds
Mothers wept, I also grieved;
Aggressors’ greed met with determined residents
Men with the noble mission won the day
With unrivaled example of courage and strength
Ah! Faith in freedom and nobler causes
Impels humans in earnest actions
Aggressive nations and their fantasticdesigns
All have to bow down to feet of this truth
•••••
33.எனது தோட்டத்தின் சிரிப்புகள்
அப்துல் கலாம் அவர்கள் 2007 ஆம் ஆண்டு மார்ச் 28 அன்று எழுதி தொகுத்தக்கவிதை இது
My Garden Smiles
My garden smiles,
Welcoming the spring,
Roses, beautiful roses,
With fragrance and beauty,
Ringing tunes of the honey bees
Lovely scene, everywhere
My garden smiles.
The enchanting scene entered into me
blossomed happiness in my body and soul.
Variety of roses,
One lovely family of roses,
Presiding the dynamic scene,
With pleasant fragrant breeze,
My garden smiles.
All the roses fully blossomed towards the sky
It was a miracle to see.
A pleasant beautiful voice
Echoed from rose family,
O’ my friend, look at the sky,
I saw the miracle of
The shining moon in formation
And the powerful venus very close
To each other belonging to the our galaxy.
The scene was indeed rare celebration,
Of heavenly bodies and roses of earth.
I looked above and roses of my garden,
I looked above saw the Milkyway,
I looked around the garden.
Roses, roses and roses,
This unique festival of lights and beauty
Why,why,why this unique scene.
This graceful event
In my garden first time,
My garden smiles.
Then the sweet music
Engulfied the scene all around
Emanating from garden
“It was the celebration of
Flowers and heavenly bodies,
In honour of visit of poetic soul,
of our galaxy milkyway,
Yu Hsi a universal friend,
Of creative mind.”
Crossed many seas, to be with us
Welcome my friend from shining heavenly bodies,
Beautiful roses and divine music
My garden smiles.
•••••
34. Radiating message from Sree Siddaganga Maths
You, in front of you, see a sage,
Wearing beautiful spiritual blessing, the sage,
Everyday, Almighty has given this sage,
A precious diamond of life
The sage,strung over thirty six thousand,
Diamonds into a priceless garland of Tapasvi life,
With the message to humanity;
“O my fellow citizens,
In giving, you receive happiness,
In Body and Soul.
You have everything to give.
If you have knowledge, share it.
If you have resources, share it with the needy.
Use your mind and heart,
To remove the pain of the suffering,
And, cheer the sad hearts.
In giving, you receive happiness.
Almighty will bless all your actions.”
•••••
35. Righteousness in the heart
ராஞ்சியில் உள்ள பிர்லா தொழில்நுட்ப நிறுவனத்தில் 2011 ஆம் ஆண்டு பிப்ரவரி 24 அன்று நடைபெற்ற 21ஆவது பட்டமளிப்பு விழாவில் அப்துல் கலாம் அவர்கள் கலந்து கொண்டார். மாணவர்களிடையே உரையாற்றும் போது அப்துல் கலாம் வாசித்த கவிதை இது.
Where there is righteousness in the heart,
There is beauty in the character
When there is beauty in the character,
There is harmony in the home.
When there is harmony in the home,
There is an order in the nation.
When there is order in the nation,
There is peace in the world.
•••••
36. மரம்
புவி மாசு அடைவதால் சுற்றுச்சூழல் கெட்டு பூமி வெப்பமடைந்து கொண்டே இருக்கிறது. மரங்கள் நடுவதன் மூலம் பூமி வெப்பமடைதலை தடுக்க முடியும் என அப்துல் கலாம் கருதினார். தமிழக நடிகர் விவேக் அவர்களிடம் மரம் நடுவதற்கான ஆலோசனையை வழங்கினார். நடிகர் விவேக் அவர்கள் பசுமை கலாம் (கிரீன் கலாம்) என்ற தன்னார்வ அமைப்பை தொடங்கினார். பள்ளி மற்றும் கல்லூரிகளில் மரங்களை நடத்தொடங்கினார். பத்து லட்சமாவது மரத்தினை அப்துல் கலாம் நட்டதோடு, ஒரு கோடி மரங்களை நடுமாறு நடிகர் விவேக்கிற்கு ஒரு இலக்கினை குறிப்பிட்டார். அதன் அடிப்படையில் நடிகர் விவேக் தனது நடிக்கும் பணிக்கு கொடுக்கும் முக்கியத்துவத்தை விட மரம் நடுவதற்கு அதிகம் முக்கியத்துவம் கொடுத்து வருறார். தற்போது அவர் 30 லட்சமாவது மரத்தை நட்டு முடிக்கும் பணியில் தீவிரமாக உள்ளார். அப்துல் கலாம் மரம் பற்றிய பல கவிதைகளை எழுதியுள்ளார். அதில் இதுவும் ஒன்று.
கிளி வளர்த்தேன்
பறந்துவிட்டது
அணில் வளர்த்தேன்
ஓடிவிட்டது.
மரம் வளர்த்தேன்
இரண்டும் திரும்பி வந்துவிட்டது.
•••••
37. அக்கினிச் சிறகுகள்
அக்கினிச் சிறகுகள் அணைவதில்லை அவை
இறவாது வாழும் அவற்றிலிருந்து
விழுந்த இறகுகள்
மேலெழுந்து பறந்துகொண்டிருக்கும் வரை...
•••••
38. கடமை
அழகைப் பற்றி கனவு
காணாதீர்கள், அது உங்கள்
கடமையைப் பாழாக்கிவிடும்.
கடமையைப் பற்றி கனவு
காணுங்கள் அது உங்கள்
வாழ்க்கையை அழகாக்கும்.
•••••
39. இலட்சியக் கனவு
கனவு காணுங்கள்
ஆனால் கனவு என்பது
நீ தூக்கத்தில்
காண்பது அல்ல
உன்னைத்
தூங்க விடாமல்
பண்ணுவது எதுவோ
அதுவே (இலட்சிய) கனவு.
•••••
40. பிறந்த நாள்
உன் வாழ்நாளில்
நீ அழுது
உன் அன்னை சிரித்த
ஒரே நாள்...
•••••
41. எழுத்தறிவு
இந்தியாவில் சுமார் 30 கோடி மக்கள் எழுத்தறிவு அற்றவர்களாக இருக்கின்றனர். அவர்களை எழுத்தறிவு பெற்ற மக்களாக மாற்ற வேண்டும். ஒவ்வொரு மாணவரும் 5 பேருக்கு எழுதப் படிக்க கற்றுத்தர வேண்டும் என மாணவர்களிடம் உரையாற்றும்போது தனது ஆசையை, எண்ணத்தை வெளியிட்டார்.
நாம்
கனவு காண வேண்டியது
“மகத்தான இந்தியாவை அல்ல.
மாறாக,
‘எழுத்தறிவு பெற்ற
இந்தியாவைத்தான்.
•••••
42. லட்சியம்
ஒரு முறை வந்தால்
அது கனவு
இருமுறை வந்தால்
அது ஆசை
பலமுறை வந்தால்
அது லட்சியம்
•••••
43. வெற்றி உன்னிடம்
கஷ்டம் வரும்போது கண்ணை மூடாதே
அது உன்னைக் கொன்றுவிடும்
கண்ணைத் திறந்து பார்,
நீ அதை வென்று விடலாம்.
•••••
44. திறமை
நம் அனைவருக்கும்
ஒரே மாதிரி திறமை
இல்லாமல் இருக்கலாம்.
ஆனால்
அனைவருக்கும்
திறமையை
வளர்த்துக்கொள்ள ஒரே
மாதிரி வாய்ப்புகள் உள்ளன.
•••••
45. தோல்வி மனப்பான்மையை
தோல்வி அடையச் செய்வோம்!
கனவு காணுங்கள்
கனவு என்பது தூங்கும்போது
வருவதல்ல!
நம்மை தூங்க விடாமல் செய்வதே
கனவு!
•••••
46. கஷ்டம் வரும்போது
கண்ணை மூடாதே
அது உன்னை
கொன்றுவிடும்.
கண் திறந்து பார் நீ
அதைவென்று விடலாம்.
•••••
47. நீ நட்சத்திரமாக
ஜொலிக்க விரும்பினால்,
நீ யார் என்பது முக்கியமல்ல;
உனது மனது எதை விரும்புகிறதோ,
அது நிச்சயம்
உன்னை வந்து சேரும்.
•••••
48. நூலகம்
ஒரு நல்லப்புத்தகம்
நூறு நல்ல
நண்பர்களுக்கு சமம்.
ஆனால், ஒரு நல்ல
நண்பன் ஒரு
நூலகத்திற்கே சமம்.
•••••
ความคิดเห็น